Alle wegen leiden naar een puppy??
Maaar, heb je wel het karakter van een Hovawarteigenaar? Kijk hier...

Wie zich een Hovawart wil aanschaffen moet rekening houden met een aantal spelregels. Laat je in de eerste plaats nooit verleiden door advertenties in om het even welke publicatie (dag- week- maandbladen) ook al lijken ze zeer betrouwbaar. De enige juiste weg is je een Hovawart aan te schaffen via de door de IHF (site is offline!) erkenden clubs. Vooraleer de beslissing te nemen, is het ook belangrijk jezelf te informeren over de raskenmerken, noden en gewoonten van het ras. Zoals voor elk ras geldt voor Hovawart's ook de regel: een hond is voor het leven en niet alleen voor Kerstmis of enige andere feestelijke gelegenheid. Dat het bij een fokker soms aardig fout kan lopen kan je nagaan bij het lezen van  het verhaal onderaan deze pagina. En neen, het is geen verzonnen verhaal maar droevige realiteit... Eens te meer blijkt uit dit relaas: NEEM STEEDS DE NODIGE INLICHTINGEN EN GA NOOIT ONDOORDACHT TOT EEN AANKOOP OVER. Informeer eerst eens bij andere Hovawart eigenaars. Jij bent in ieder geval al op de juiste weg... je bezocht deze website!
Dat de betrokken kopers ook niet altijd alles correct vertellen moet je er natuurlijk bijnemen en dus moet je ook eens de versie van de betrokken fokker lezen. Blijft... bezint eer gij begint!

Vermits we in België wonen is het bijna aangewezen contact op te nemen met de fokverantwoordelijke en/of verantwoordelijke puppywachtlijst van de B.H.C. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het verboden zou zijn om vooraf al eens een kijkje te gaan nemen bij fokkers die reeds erkende nesten voortbrachten. Hierover vind je trouwens meer details op de pagina "fokkers van erkende nesten". Ook alle andere erkende Hovawartclubs bieden de mogelijkheid je in te schrijven op een wachtlijst. De links naar deze clubs vind u elders op onze site. Belangrijk om weten is dat wanneer je aan de beurt komt om je een pup uit te kiezen, je eerst nog deftig aan de tand gevoeld zal worden door de fokker. Hij is degene die uiteindelijk zal beslissen of je ja dan neen geschikt bent om een Hovawart in je gezin op te nemen. Vermits de Hovawart, gelukkig, geen massagoed is, kan de wachttijd soms oplopen van enkele weken, tot maanden, ja zelfs tot een jaar. Dit is deels ook afhankelijk van je eigen voorkeur inzake kleur en geslacht.
Persoonlijk is het ons vrij snel gelukt onze schatten aan de haak te slaan en binnen te halen.
Laat je ook nooit bekoren door de verleidingskracht van een blonde Hovawart: hij is net zo "lief" of "karaktervol" als zijn zwarte of black&tan rasgenoten en het is dus gewoon een fabeltje dat zij aardiger zouden zijn dan de rest.

Nog een aantal praktische zaken:

     - vraag aan je fokker om de stamboom van zijn teef te mogen zien en probeer ook een kopij van de stamboom van de reu te bemachtigen. Reden? Hovawart honden zijn zeer kwetsbaar als het op heupdysplasie aankomt. Vermits alle fokhonden verplicht onderworpen worden aan een HD test, eisen bonafide fokkers dat de quotering op de stamboom vermeld staat. Stambomen waarbij de HD-quotering bij één of meer voorouders ontbreekt geeft redenen tot ongerustheid. Er zijn inderdaad jammer genoeg fokkers waarvoor centen nog steeds belangrijker zijn dan het welzijn van het ras.
     - volg liefst de goede raad van je fokker als het over de eetgewoonten van je hond gaat. Hij heeft immers je hond bijna dag en nacht gevolgd en weet "bijna" alles over hem/haar.
     - is dit je eerste Hovawart, zoek dan contact met zoveel mogelijk bezitters. Buiten de soms zeer verrijkende sociale contacten kan je bij hen ook altijd terecht voor hun ervaringen met hun lieveling.

Tot slot: bezint eer ge begint! De huidige aanschaf kost je algauw (in België) tussen de 800,00 en de 1000,00 Euro en dit zonder de noodzakelijke verplaatsingen. Het is helemaal niet ongewoon om regelmatig je pup thuis bij de fokker te bezoeken. Zo leert hij of zij je al wat kennen en blijft je geur hem/haar vertrouwt in de neus hangen.
Voor een goede relatie met je viervoeter lees je best regelmatig eens het "Hondenwetboek Voor Baasjes". Een leidraad tot een goede verstandhouding!
Een uit het leven gegrepen Hovawart Rasstandaard moet je zeker eens lezen, dan weet je tenminste wat je te wachten staat... De onofficiële rasstandaard van de Hovawart...
Mocht je ook niet weten wat je zoal naar de kop van je Hovawart kan slingeren... neem dan eens een kijkje op deze pagina.

Mocht je nog niet overtuigd zijn waarom je bij een erkende fokker moet kopen dan heeft Ine nog een tip voor jou:
"Hallo webmasters

Vorig jaar is er door de vzw Animal Trust, samen met I Shoot You, een filmpje geproduceerd over broodfok en puppy mills in België. De bedoeling was dat het uitgezonden zou worden op tv, maar de televisiezender heeft zich uiteindelijk bedacht.
De enige manier waarop het dan veel kijkers kan bereiken, is wanneer het "viral" gaat op het internet. Het filmpje gaat dus al enige tijd rond, en iedereen probeert het op zoveel mogelijk sites te krijgen zodat een zo groot mogelijke groep toekomstige puppykopers dit te zien krijgt. Misschien dat het met genoeg bekendheid uiteindelijk toch wel eens een tv-uitzending haalt. Zo niet, opent het hopelijk massa's ogen en heeft het zijn effect bij de puppy mills.
Ondertussen is het filmpje ook vertaald naar het Engels, zodat het een nog groter bereik heeft, en men is ook bezig aan een Franse vertaling.
De vraag is of jullie het dan ook op jullie site zouden willen plaatsen? Er komen toch heel wat mensen bij jullie terecht, al dan niet mensen die op zoek zijn naar een Hovawartpup. Zij dienen zeker te zien waar ze zo'n pup echt beter niet halen!
Het filmpje staat op youtube, terug te vinden onder volgende links:
Nederlands:
http://www.youtube.com/watch?v=PjZBzZjnlQc
Engels:
http://www.youtube.com/watch?v=9PCjooFikAk

Alvast dank en vele groetjes
Ine"

Rest ons enkel jou en je toekomstige Hovawart nog veel succes, liefde en vriendschap toe te wensen.

Een waar gebeurd droevig dierenverhaal...
Dat je voor het welzijn van je Hovawart er goed aan doet om je eerst grondig te laten informeren blijkt nog maar eens uit volgend bizar en droevig verhaal. Het begint eigenlijk allemaal met de wildgroei in de fok van Hovawart's in België. Er zijn slechts enkele fokkers aangesloten bij de B.H.C., alle anderen doen eigenlijk, op de gulden uitzonderingen na, waar ze zin in hebben. Dat "broodfokkers" dan soms moeilijkheden hebben om hun pups te slijten geeft dan weer aanleiding (in sommige gevallen) tot wanpraktijken.
Zo is een koppel met 2 kinderen in de val gelopen bij een fokker die hen de hond verkocht als een Golden Retriever pup! Het kan natuurlijk ook zijn dat het koppel tegen beter weten in niet wilde horen wat een Hovawart eigenlijk is, neen, een pup hebben was het belangrijkste. (Axel wordt trouwens ook wel eens uitgescholden voor buitenmaatse Golden)
Feit blijft dat de kopers een rad voor de ogen werd gedraaid: er klopte iets niet met de tatoeage en ook op het vlak van de inentingen bleek er geknoeid te zijn. Ook bleek hij plots een maand jonger te zijn dan zijn officiële leeftijd. Dit kwam echter slechts aan het licht nadat na nauwelijks veertien dagen het koppel in paniek de hulp van een dierengedragstherapeut inriep. Die moest vaststellen dat de hond geen sociaal karakter vertoonde en dat de pup zeer schichtig reageerde. Voor alle duidelijkheid: één van de kinderen bleek autistisch. Dat zelfs een volwassen dier hiermee moet leren omgaan weet iedereen! Dat deze pup zich uitermate onwennig voelde staat dus buiten kijf. In ieder geval heeft de therapeut toen wel de beste beslissing genomen: de pup meteen uit het gezin verwijderen. Omdat de fokker, na herhaalde pogingen tot contact, niet thuis gaf, moest de pup echter het asiel in... niet meteen een leuke ervaring. Eerst net weg bij je moeder, dan in een akelige situatie bij onvoorbereide mensen en als klap op de vuurpijl naar een asiel waar het nooit echt rustig wordt. Gelukkig zijn ons slechts enkele gevallen bekend waarbij Hovawart pups in een asiel terecht gekomen zijn. En de meeste vonden nadien toch nog een waardig onderkomen, bij een eigenaar die het ras kende en wist te waarderen.
Moraal van het het verhaal: zoek eens wat mensen op die al jaren met het ras omgaan. Zij kunnen en zullen je zeker de nodige raad geven. Wie zich niet voor 100 % kan vinden in wat zij te vertellen hebben, schaffen best een ander ras aan! Ook hondenscholen waar met Hovawartjes geoefend wordt, zijn een ideale manier om het ras te leren kennen. Een aantal adressen kan je trouwens ook op deze site vinden.

Dat je een verhaal altijd langs twee kanten moet aanhoren spreekt voor zich, de betrokken fokker aan het woord laten is volgens ons dan ook een must. Hieronder vind je dan ook hun versie van de feiten. Wij pasten geen letter van dit verhaal aan en nemen er dan ook geen enkele verantwoordelijkheid voor!
Blijft wel dat je als toekomstige koper steeds de nodige informatie op de juiste plaatsen moet inwinnen en geven. Een Hovawart (of eender welk dier) koop je tenslotte nooit als speelgoedje, het blijft een levend dier waar intens mee geleefd moet worden! Wij eigenaars weten ondertussen allemaal dat elke Hovawart van klein ettertje opgroeit tot een trouwe levensgezel die zelfs zijn eigen leven voor je vijl heeft.

Het relaas van de fokker:
"Een gezin met 2 kinderen gaat kijken bij een fokker voor een Hovawartpup. In de advertentie waarop ze reageerden stond wel degelijk “Nog enkele goeie baasjes gezocht voor onze HOVAWARTpups”!!!
Ze komen naar de pups kijken in een nest wat alledrie de kleuren heeft. Bij mijn weten bestaan er geen zwarte of zwartbruine golden Retrievers. Natuurlijk zien ze ook mijn volwassen honden in alledrie de kleuren die qua uiterlijk of karakter niks gemeen hebben met een golden retriever.
Nog nooit heb ik het karakter van een Hovawart met dat van een golden retriever vergeleken. Ik hou niet zo van Golden Retrievers en ik vind het een grove belediging als mensen mijn blonde Hovawart ermee vergelijken. Ik ben dan ook altijd de eerste om het verschil in karakter tussen die 2 uit de doeken te doen.
Bij het tatoeëren van de pups was mevrouw zelf aanwezig, dus waarop “dat er iets niet in orde was met de tatoeage” duidde weet ik niet en daarop kan ik dus ook niet antwoorden. Waarschijnlijk een uit de lucht gegrepen argument om hun zaak kracht bij te zetten.
Als je een hond gaat kopen is het ook heel belangrijk dat je de fokker de juiste gezinssituatie mededeelt. Doen alsof je een modelgezin bent met 2 gewone kinderen, terwijl 1 van je kinderen autistisch is, is niet het slimste wat je kan doen. Een Hovawartpup is niet geschikt voor een gezin met een autistisch kind, maar als die informatie achter gehouden wordt, dan is het heel moeilijk om dat te weten hé! Maar ja de gemakkelijkste oplossing is natuurlijk altijd om met stenen naar iemand anders te gooien!!!
Met Enzo (want ja ons pupje heeft een naam) is er qua karakter niets mis. Toen hij hier vertrok was het een speelse, sociale en lieve pup en was er niks mis mee.
Maar zelfs een sociaal, lief pupje kan verpest worden in 14 dagen door de verkeerde opvoeding. Ik denk dat al de hovawartliefhebbers me daarin gelijk kunnen geven.
Dan krijg ik plots zonder enige reactie daarvoor een telefoontje van mevrouw dat het niet gaat met Enzo en dat ze er niet mee om kunnen gaan. Hierop stel ik voor om de pup terug te nemen. Mevrouw verteld dat ze dat moet overleggen met haar man en zegt dat ze me de dag erna terug zal bellen. Maar dat was de laatste keer dat ik van hun iets heb gehoord.
Achteraf verneem ik dat ze met Enzo naar een gedragstherapeut geweest zijn en dat deze meneer Enzo in het asiel heeft gedumpt. Dus meneer de gedragstherapeut kan nog niks doen aan een klein, lief, sociaal pupje van 3 maanden oud. GOEIE gedragstherapeut hoor!!!
Meneer de gedragstherapeut beweert dan ook nog dat hij heeft geprobeerd om met mij contact op te nemen maar dat ik onvindbaar of onbereikbaar was.
Raar, als je weet dat de mensen van Enzo mijn telefoonnummer en adres hebben en ik nooit iets van hem gehoord heb.
Hij heeft gewoon de moeite niet gedaan, dat kost tijd en geld en deze meneer is alleen maar geïnteresseerd in zo snel mogelijk geld verdienen. Dat daarbij een klein pupje in het asiel belandt, interesseert deze meneer geen zier.
Godzijdank werd Marc hiervan op de hoogte gebracht en heeft Enzo, die vanaf nu Elmo heet een fijne en stabiele thuis.
Ik ben het er zeker mee eens dat je moet uitkijken waar je een hond koopt, maar dan moet je ook eerlijk zijn tegen de fokker en niks voorliegen.
Dat de pups niet sociaal zouden zijn is de grootste onzin. Mijn pups groeien op in huis en leren alles kennen wat nodig is voor een goede socialisatie. Ze worden gesocialiseerd met volwassen mensen, kinderen en andere honden. Ze hebben ook allemaal al meerdere keren in de auto gezeten en hebben leren lopen aan de leiband. Dus als de pup niet sociaal zou zijn na die 14 dagen dan komt dat door de opvoeding (of door het gebrek aan opvoeding) bij het gezin wat hem heeft gekocht."
 

Heb jij het karakter van een Hovawart eigenaar?

Je hebt je goed geïnformeerd, je staat te popelen om de aanschaf te doen die je leven zal veranderen... maar weet je wel zeker dat je bij een Hovawart past? Ja, jij bij de Hovawart en niet omgekeerd!
Van de talloze verhalen op onze site kan je jezelf een redelijk beeld vormen wat je kan verwachten als je op een soortgelijke Hovawart valt. Zijn je huisgenoten daar ook mee opgezet?? Weet je van jezelf en je gezinsleden dat je die puppy ervan kan weerhouden om een neen in een ja om te keren? Elke pup is schattig, daar is iedereen het over eens. Een Hovawart pup probeert, binnen zijn beperkte maar aangroeiende mogelijkheden, elke dag een neen in een ja om te buigen. Gedenk dat eens ja het voor de rest van zijn leven ja blijven moet. Wil je hem dus huisregels opleggen, gedoog dan geen uitzondering op een regel, anders mag je die schrappen. Als je hem moet straffen, doe het dan op aangepaste wijze dus op zijn niveau.
Leer denken als een hond! Dit is gemakkelijker dan dat hij/zij moet leren denken als een mens maar weet dat goed gedrag belonen altijd beter werkt.
Een Hovawart is een werkhond. Dit vergt je tijd en opoffering om met je Hovawart een sport te beoefenen. Er is veel keuze aan sporten. Ga voor die sport die jou aanspreekt en waarvan je weet dat jouw hond er dol op is. Besef echter dat jouw keuze niet noodzakelijk de zijne of de hare is.
Een Hovawart heeft nood aan de nabijheid van zijn baas, die hij/zij zelf kiest! Als hij niet binnen in huis mag komen, zal je Hovawart dit aanvaarden maar zich diep ongelukkig voelen. Het zijn zeker geen kennelhonden!
Leer zo snel mogelijk de lichaamstaal van je Hovawart herkennen. Het kan je veel ellende besparen!
Jong geleerd, is oud gedaan. Dit is zeker van toepassing op dit ras. Je kan een Hovawart met alles en iedereen leren omgaan maar dit op voorwaarde dat hij of zij het kon leren in de inprentingfase. Een nieuwe situatie hoeft geen probleem op te leveren, zolang je maar zelf op de juiste wijze reageert.
Een Hovawart is vlug sociaal maar het is en blijft een waakhond. In de omgang met vreemden en in het bijzonder met kinderen zal je steeds op je hoede moeten zijn. De reacties kunnen heel anders uitpakken dan je van je Hovawart gewoon bent. Verwacht ook niet dat je Hovawart een confrontatie met een grotere hond uit de weg zal gaan. In het verleden deinsden ze er ook niet voor terug om een horde wolven van antwoord te dienen als die het hof belaagden. Nu er geen wolven meer vrij rondlopen, wil dat niet zeggen dat dit stukje genetisch materiaal niet meer aanwezig is!!
Ben jij de baas? Goed! zorg er dan ook voor dat je het blijft. Elke morgen begroet je Hovawart je met diezelfde vraag: "Ben je mijn baas nog of sta ik nu op de hoogste trede?"
Zoveel Hovawartjes, zoveel karakters. Je Hovawart aanvaarden zoals die is, behoort evenzeer tot je takenpakket.
Tot slot: je koos voor de Hovawart die nu bij jou thuis woont. Hij legt zijn hele leven en vertrouwen onvoorwaardelijk in je handen. Beschaam dit dan ook nooit!
Nog steeds overtuigd? Welkom dan in de grote familie der Hovawart eigenaars!