|
Vertrek: Centrum van Herbeumont, Op de " Grand
Place" Lengte wandeling: +/- 14km op erg variërend terrein, een paar maal héél flink stijgen en dalen, één maal door de Semois waden. Opgelet! Deze wandeling alleen maar ondernemen bij goed en droog weer. Na/tijdens regenweer zijn bepaalde stukken levensgevaarlijk!
Moeilijkheidsgraad voor de hondjes:
Op geen enkel moment kwam B'Elanna op
deze wandeling in de problemen, zelfs niet op de soms gevaarlijke
afdalingen en steile klimpartijen (haar baasje daarentegen...), onderweg was er voldoende water te vinden,
maar haar tong hing toch ver uit hun bek. Schaduw was langs de volledige
route geen probleem.
Gegevens Kaart:
Download het GPS bestand:
hovawart_info_wandeling_herbeumont_26-09-2016.gpx
Bespreking wandeling:
Verder zonder al te veel last het ingeslagen pad volgen tot aan een eerste uitkijkpunt. Prachtig zicht op het graf van de Ridder. De aangeplante dennen, in kruisvorm, zijn echter al lang verdwenen... Je hebt ze later in de beschrijving wel nodig: een punt om af te slagen... Enfin, zorgen voor later, verder naar het tweede uitzichtpunt vlak bij een hutje... Ook hier kan je weer de kronkels van de Semois in al hun glorie bewonderen. Hier is echter het punt waar je een 100 tal meter op je stappen moet terug keren om dan een pad steil naar beneden te nemen... alleen: geen pad te zien en dus op goed geluk naar beneden gedoken. Steil, dus oppassen geblazen! De eerste helft van de afdaling stelt weinig problemen maar halverwege kom je de bedding van een rivier tegen vol met grote rotsblokken. B'Elanna vond dit echter geen probleem en amuseerde zich kostelijk met op en neer te crossen. een echte BergHovawartgeit. Zonder enig probleem bereikten we de Semois, die op slechts 1 meter van het pad voorbij stroomde. Mocht deze afdaling niets voor jullie zijn dan kan je als alternatief aan het tweede uitkijkpunt li van de hut afdalen en zo richting pad langs de Semois te stappen. Het pad langs de Semois blijf je volgen tot je op het afgesloten bos van dennenbomen botst. Hier had een voorbije storm echte flink huis gehouden en een klein padje leidde je binnen de omheining van dit jachtgebied. Gelukkig, althans dat dacht ik dan toch was er een boom op deze omheining gevallen en met heel veel moeite kreeg ik B'Elanna over de prikkeldraad langs de andere, juiste, kant van de omheining. Hier begint een klim, eentje buiten categorie!! Tip... blijf gerust langs de verkeerde kant van de omheining! Een 100 tal meter hoger is er een gemakkelijkere plek om langs de "juiste" kant te geraken én... een honderdtal meter voor de plek waar je de omheining moet verlaten (volgens de omschrijving) is er helemaal geen omheining meer. Dat wisten we natuurlijk pas als we daar toe kwamen! Doe er dus je voordeel mee.
Geloof me als ik zeg dat
je best even op adem komt alvorens deze helling aan te vatten... het is
er eentje van bijna 40%, en dit voor bijna 2km! Boven is het dan
zoeken naar het nummer 16... alleen het zwarte vlak blijft nog over!
Hierna liep het voor ons even fout: de omschrijving en plan gaven mij op
dat moment geen uitsluiting. Dus liepen we verkeerdelijk het jachtgebied
in en gelukkig zag ik de herten als eerste en kon ik B'Elanna snel aan
de lijn klikken. Toch zo'n 4km verkeerd gelopen. Op mijn GPS zag ik aan
de overzijde van een valleitje een pad dat de juiste richting op ging.
Terug keren op mijn stappen dus richting dit pad dat verder afdaalde
naar de Semois. Daarna verder deze rivier stroomafwaarts volgen en al
snel kwam de ex-watermolen in zicht. Wanneer je dit pad verder volgt tot
waar je eigenlijk niet verder meer kan kom je automatisch op het punt
waar je de Semois moet doorwaden. De omgeving is hier sinds de
beschrijving flink gewijzigd. De overkant is echter zodanig overgroeid
dat het niet duidelijk is waar je uit het water op de oever kan geraken.
Enfin, kleren uit, in plastiek zak steken, speciale sandalen aan en
starten met de oversteek... B'Elanna volgde mooi langs mijn zijde en
eigenlijk kwam op dat moment het water nergens hoger dan mijn knieën.
Waar ik dacht gemakkelijk uit het water te raken, bleek alles zodanig
dicht overgroeid te zijn dat dit onmogelijk was. dan maar verder
stroomopwaarts stappen tot op het punt waar dit wel mogelijk was. Hier
moest ik echter eerst de begroeiing wat plat trappen zodat ik
makkelijker terug al mijn kleren en schoeisel kon aantrekken. Hierna was
het wat zoeken naar een pad dat ons tot bij de
watermolen/vakantieverblijf. Vanaf hier heb je niet veel moeite om het
juiste pad te vinden: je volgt gewoon de rivier tot je niet verder kan.
Dit pad klimt en daalt constant maar het resultaat is natuurlijk dat je
uiteindelijk terug de hoogte in gaat. De laatste klim naar de burcht van
Herbeumont kost je uiteindelijk het laatste stukje energie dat je nog
over had! Eenmaal aangekomen aan de burcht daalt het nog een stukje en
sta je al snel weer op de Grand Place. Waar je goed de inwendige mens
kan versterken in La Châtelaine. Al bij al een wandeling die zeker aan
te raden is maaaar met de nodige omzichtigheid dient aangevat te worden!
|
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)