|
 Als
het baasje van B'Elanna zijn fototoestel begint klaar te leggen weet zij
al dat er wat te gebeuren staat... Met wat tegenzin laat ze uiteindelijk
dan haar harnas aandoen alvorens in de auto te springen. Afspraak om
10:00, 1:30 rijden en dus tijdig vertrekken. Na een probleemloze rit
kwamen we als eerste aan op de parking in de Boomstraat in 's
Gravenvoeren. Deze plek kwam erg bekend voor... hadden wij hier twee
jaar geleden al eens niet afgesproken? Yep! Lees en bekijk het
hier nog maar eens.
Als tweede stopte een "oude" bekende op de parking: Lianne met haar
nieuwe lieveling Berre, een blonde teef. De volgende in het rijtje was
dan Angelica met zwarte reu Menzo (zoon van Jana). Ondertussen had ook
Ronald al verwittigd dat hij, met zijn zwart-blonde teef Jana en zwarte
teef Michka (dochter van Jana), er binnen twee minuten zou zijn. De
hondjes konden het ondertussen prima met elkaar vinden en het was
duidelijk dat Menzo zijn fokker Ronald nog herkende. Na enkele mislukte
pogingen om alle Hovawartjes op 1 lijn te krijgen voor een groepsfoto,
het blijven tenslotte Hovawartjes, moesten we opgeven en ging de
wandeling van start. Eerst een stukje aan de leiband langs de baan maar
algauw konden onze lievelingen van de vrijheid genieten tussen de pere-
en appelbloesems. Alhoewel de bloesems nog niet optimaal te bewonderen
waren was het toch al een prachtig zicht.
 Door
het zonnetje en het tijdstip van de dag was het een heerlijk
wandelweertje. Iedereen genoot duidelijk van de omgeving en de energie
van de Hovawartlievertjes. Boomgaarden, holle wegen en open vlaktes
wisselden elkaar naadloos af. Slechts zelden dienden onze lievelingen
tot de orde geroepen te worden en even aangelijnd om een weg over te
steken, de koeien wat rust te gunnen of een occasionele wandelaar of
fietser te laten passeren. Langzaam daalden we af naar het riviertje
waar we vorige keer de groepsfoto namen. B'Elanna profiteerde dadelijk
om wat te gaan pootje baden en haar dorst te lessen. Verder langs de
asfaltweg langzaam stijgend... Even verder kwamen we weer langs het
riviertje en alle hondjes profiteerden om wat afkoeling te
 zoeken
en wederom de dorstige te laven, genieten dat ze deden! Langzaam verder
stijgen tot we aan een helling kwamen waar de hellingsgraad naar de 45°
ging. Gelukkig maar een kleine 50 m maar het was wel eventjes puffen. De
Hovawartjes hadden, dankzij hun vier poot aandrijving, geen probleem met
deze kuitenbijter. Verder door de bossen tot we plots de raad kregen om
de hondjes aan te lijnen want dat een ree ons de weg versperde. B'Elanna
heeft er in ieder geval niets van gemerkt. Iets over halfweg was Ronald
niet tevreden over de route die hij gepland had en haalde hij zelfs een
oude vertrouwde kaart boven. Na deze grondig bestudeerd te hebben en een
alternatief te hebben voorgesteld, ging de tocht vrolijk verder. Door
de bloesems, door de weilanden, door holle wegen, afwisseling ten top
dus.
Na
bijna drie uur wandelen en 11,11km onder de wandelschoenen kwamen we toe
op ons eindpunt: Eetcafé Der Pley. Dit "honden welkom" etablissement was
wederom de plaats om te bekomen van een gezellige wandeling. Lekker bier
en lekker eten doen een mens bekomen van het zweten! Dankzij het
schitterende weer konden we ons buiten onder de parasol nestelen. Bij de
aankomst van Kristel (vrouw van Ronald) ging Menzo nog eens door het
lint van blijdschap. Hoe een pup zijn fokkers blijft herkennen... Ook
onze lievelingen genoten van de rust in de schaduw en vertrokken al snel
naar dromenland. Ook op de terugweg was B'Elanna verdacht rustig... ze
genoot duidelijk nog na van haar uitstap.
Wij moeten Ronald weer eens bedanken voor een gezellige wandeling welke
ons de Voerstreek weer wat beter heeft doen leren kennen.
Zeker voor herhaling vatbaar!
|
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)