Chartreusebergwandeling te Holsbeek.
Wandeling gedaan op 05/08/2017.

Vertrek: Vanaf de gratis parkeergelegenheid tegenover de kerk van Holsbeek.

Lengte wandeling: +/- 7km, op matig variërend terrein, af en toe wat stijgen en dalen, ongeveer 3km langs de openbare weg. Variërende ondergrond en omgeving: bebouwde omgeving, bossen, boswegen, veldwegen, asfalt en beton...

Moeilijkheidsgraad voor de hondjes:  Pffff fluitje van een cent voor Aiko en B'Elanna, zeg het niet verder: lekker veel loslopen...

Gegevens Kaart:
De beschrijving
vind je via deze link: https://www.toerismevlaamsbrabant.be/producten/wandelen/chartreuzenbergwandeling/index.html

Knooppunten wandeling: Volgorde --> 1 - 12 - 19 - 18 - 111 - 112 - 110 - 17 - 11 - 1

Wandeling Holsbeek 05/08/2017.

Een heel erg nat begin van de wandeling!!!
Een heel erg nat begin van de wandeling!!!

Aiko duikt de bosen in...
Aiko duikt de bosen in...

Omleiding moeten volgen, te glipperig en te dicht bij de schrikdraad.
Omleiding moeten volgen, te glibberig en te dicht bij de schrikdraad.

Betonbaan door het maisveld.
Betonbaan door het maïsveld.

Bespreking wandeling:
Holsbeek is een mooie gemeente in Vlaams Brabant maar met weinig naambekendheid. Nochtans proberen een aantal mensen uit de gemeente ervoor te zorgen dat Holsbeek binnenkort internationale faam zal uitstralen en dit omwille van zijn uitstekende wijnen. Reden te over voor ons om alvast de streek eens te verkennen. Toen we bij Peter thuis vertrokken, hingen er dreigende wolken boven Mechelen. We reden er gelukkig van weg. Helaas hield het slechte weer gelijke tred met onze verplaatsing met als gevolg dat we nog geen honderd meter gewandeld hadden toen de hemelsluizen zich openden. Een stortbui van jewelste zorgde ervoor dat we de paar minuten doorweekt waren. De temperatuur bleef echter aan de hoge kant wat alles meer op een tropisch onweer deed gelijken. Waar de straat overging in verharde weg, kregen we ook beschutting van de bomen. Op dat moment was eigenlijk ook al het ergste voorbij. De weg steeg gestaag en omdat we toch al uitlekten, viel geen verschil tussen zweet of regen uit te maken. Ergens halverwege de klim prijkte een bordje met een omleiding voor voetgangers erop. Vol ongeloof ging Peter toch een kijkje nemen maar moest inderdaad vaststellen dat het pad hermetisch afgesloten was. Dan maar even op de stappen terugkeren en de omleiding volgen. Een lus verder bevonden we ons alweer op wat de beschrijving opdroeg te volgen. Het pad mondde uit op een betonnen lint.
 

Gedaan met regenen, Links de druiven, rechts de maïs.
Gedaan met regenen, Links de druiven, rechts de maïs.

Dwars door het patattenveld..
Dwars door het patattenveld.

Genieten van de vrijheid...
Genieten van de vrijheid...

Hossen door de bossen...
Hossen door de bossen...

 

Ook de paardjes zijn van de partij...
Ook de paardjes zijn van de partij...

Even poseren voor de kapel...
Even poseren voor de kapel...

De dorstigen laven! Van de fles!
De dorstigen laven! Van de fles!

Hier moest Aiko even de boel gaan verkennen.
Hier moest Aiko even de boel gaan verkennen.

Meteen na de eerste afslag naar links kregen we uitzicht op de wijngaarden. Toegegeven: in onze contreien een ongewoon beeld. Regenen deed het niet meer en dat zorgde er ook voor dat de temperatuur meteen de hoogte in schoot. De natte vacht van onze hondjes gaf hen voorlopig nog voelde verkoeling. Terwijl was het voor ons genieten van het bijzonder gevarieerd landbouw landschap. Akkers met allerhande gewassen strekten zich uit zover het oog reikte. Ook hier ondervonden we weer dit bizarre fenomeen: ons land behoort tot de dichtstbevolkte gebieden van Europa maar hier was het echt mensenleeg. Terwijl de wandeling zich verder door een bos slingerde, hadden we even het gezelschap van een stel ruiters maar verder was er verder viel er geen levende ziel te bespeuren. Uitermate ontspannend! Op het "hoogste" punt van onze wandeling hielden we even halt bij wat ooit een kapel moet geweest zijn. Tijd om de dorst te lessen. Na de pauze zachtjes aan afdalen om met een grote lus richting eindpunt te stappen. Langs een verharde weg doken plots een paar huizen op, een teken om Aiko opnieuw aan te lijnen. Waar hij voordien keurig bleef staan wanneer hij daartoe het bevel kreeg, trok iets zijn aandacht waardoor hij plots doof geworden was. In geen tijd had onze schelm zich tot aan de voordeur van een huis begeven en ofschoon de bevelen van zijn baas steeds dreigender werden, scheen hem dit niet te deren. Toen hij uiteindelijk dan toch reageerde en op zijn baas afstapte, mocht hij meteen weer aan de leiband. Met nog een paar kilometer voor de boeg, mocht hij nu van aan de zijde van zijn baas van het landschap genieten. Jammer voor hem want alvorens we door de holle weg opnieuw in de bewoonde wereld terecht kwamen, was er nog ruimte en mogelijkheid genoeg geweest om te dollen. De Chartreusebergwandeling is zonder meer een aanrader voor wie op zoek is naar een korte maar afwisselende wandeling. Wie geluk heeft, kan zelfs een gebeurlijke opendeur meepikken op het wijngoed dat op de route ligt.
 

Aiko even tot de orde roepen.
Aiko even tot de orde roepen.

Trapje af, het bos uit.
Trapje af, het bos uit.

Laatste stukje veld...
Laatste stukje veld...

De holle weg voor de beschaving.
De holle weg voor de beschaving.

 


 

Eind- en startpunt in zicht na 7.7 km.
Eind- en startpunt in zicht na 7.7 km.


 

 

 


Webmaster , all rights reserved.

Last update 12/10/2017