|
Vertrek: Ferme de la Bouverie, Rue de la
Bouverie 1 - 4190 Vieuxville. Je kan er je wagen achterlaten op de
parking van de Hoeve. Lengte wandeling: +/- 15km, wij deden er maar 600m meer, op erg variërend terrein: rotsen, modder, struikgewas, door de Ourthe, op asfalt, op beton,... Stijgen wordt er flink gedaan en dus ook stijl afdalen, ook het zitvlak genoot van wat modder tijdens de afdaling. Vergeet niet dat je één maal door een mogelijk snel stromende Ourthe moet waden.
Moeilijkheidsgraad voor de hondjes:
Dunja, Jadzea, Obi en Naboo vonden het niet
al te lastig alleen Jadzea bleef even ter plaatse zwemmen door de stroom
en had nood aan een helpende hand. Onderweg was er voldoende water maar
toch maar een beetje extra meenemen om hen op elk moment te kunnen laten
drinken. Schaduw was langs de volledige route geen probleem. De
asfaltwegen die je moet volgen zijn over het algemeen erg rustig.
Gegevens Kaart:
Bespreking wandeling:
Alain kent deze buurt maar al te goed. Dit is oefenterrein voor onze para's! Het pad, als je dat nog zo mag noemen, is de kortste weg naar de top van de flank. Telkens we stijgen, neemt Alain afstand van ons. Met schijnbaar gemak overwint hij het niveauverschil in geen tijd. Het is om jaloers te worden! Op de kam aangekomen, zoeken we een bank met zicht op de vallei. Daar laten we ons neerploffen en is het tijd om te eten en te drinken. Jadzea en Dunja maken gebruik van deze pauze om zich lekker lui uit te strekken. Zodra iedereen bekomen is en weer over voldoende krachten beschikt, vatten we het vervolg van onze tocht aan. De afdaling mag er best wezen hoewel beter begaanbaar. Dit pad brengt ons in Sy. Langs de asfaltweg zoeken we naar huisnummer 14. Vandaar stijgen we weer boven het dorp uit en ja, om nadien nog maar eens te dalen. Vanaf de Ourthe kiezen we een pad dat een uitgedroogde stortbeek volgt. Terwijl we stijgen, is het uitkijken naar een specifieke rotsformatie waar we links, steil naar boven moeten. Je zou soms wensen dat je de weg kwijt raakt! Vanaf dit punt is het inderdaad weer stevig bergop. De afdaling mag er trouwens ook wezen. Dit pad wordt meestal door klimmers gebruikt. Aan de voet van de helling ontmoeten we opnieuw de rivier. Die volgen we stroom opwaarts, richting Sy. In het dorp aangekomen, besluiten we nog maar eens een halte te houden. Mogelijkheden te over!
Als we ons opnieuw in
gang trekken, mogen we de rivier oversteken... over een brug van de
spoorweg. We blijven nu beneden, de Ourthe volgen. Tot aan de volgende
brug, die toegang geeft tot de hoeve van onze eerste stop, stappen we nu
over een betonnen weg. Eens daar voorbij, wordt deze weg terug een
bospad. Met aan de overkant een mooie rotswand, beginnen we stilaan uit
te kijken naar een plaats om de Ourthe over te steken. Een eind verder
vinden we die ook. De stroming is wel stevig maar het waterpeil valt
best mee. Vanaf daar bereiden we ons voor op de laatste klim van de dag.
Als we de weg bereiken, is het even naar het juiste pad zoeken. In de
beschrijving spreekt men over een ijzeren hekken maar dat staat er niet
meer... Eens de kam over is het nu afdalen naar de plaats van vertrek.
Waar je bijna je doel bereikt hebt, is het weer even opletten. Wie
rechts afslaat en de opgegeven route volgt, komt er bedrogen uit. Een
bewoner heeft het door middel van een afsluiting onmogelijk gemaakt je
doel te bereiken. Wij zochten vergeefs naar een doorgang en kwamen
uiteindelijk terug op het punt uit waar we dus naar rechts gegaan waren.
Enig verschil met de originele beschrijving is dus dat je het laatste
stukje langs een drukkere weg je tocht moet vervolgen. Bij de parking
van de hoeve aangekomen, eindigt deze avontuurlijke wandeling. De moeite
om te doen!
|
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)