Dunja, Jadzea & Axel op de clubmatch 07-08-2005.
Dunja in de startblokken...    Jazea & Axel beetje nerveus aan de start...
[Verslag Dunja]    [Verslag Jadzea]    [Verslag Axel]

Net zoals in de meeste hondenscholen is de clubmatch één van de belangrijkste evenementen van het jaar. Hierna kan je het verslag lezen van onze tenoren.

Klaar voor de start!Vooral niet op de hond letten.DUNJA:
Met haar veertien maanden is Dunja al een flinke meid, die zelfs met weinig oefening behoorlijk werk levert. Zij verscheen dan ook aan de start van de wedstrijd als de gedoodverfde overwinnaar. Haar baas was daar zelf niet zo zeker van omdat er ook geduchte tegenstrevers op het appel verschenen. Bijna traditioneel mocht eerst de slalom afgewerkt worden, dit tussen 8 andere honden. Geen gemakkelijke opgave als je weet dat er nogal wat nerveuze honden tussenzitten. Zenuwen gieren door mijn keel als ik met haar de eerste meters afleg. De eerste buitenkant is ook altijd belangrijk. Ik geef er de voorkeur aan niet op haar te letten en te hopen dat ze mooi blijft volgen. Bij het verlossende commando "voet!" heb ik geen idee hoe we het er vanaf gebracht hebben. Dan volgde het voedsel weigeren. Snoepdoos Dunja bleef rustig zitten en gaf geen krimp. Men probeerde mij wel aan de praat te krijgen over het verschil tussen haar en een Flatcoated Retriever, maar in die val trapte ik gelukkig niet. Tot dan toe een foutloos parcours. Daarna stonden de houdingen op het programma. Niet haar lievelingsnummer, hoewel zeer eenvoudig. Eerst af, dan zit en dan staan. La Dunja kreeg na haar zit plots stoppen in de oren en het dubbele bijbevel bleek achteraf een dure beslissing te zijn geweest. Verdere onderdelen als voorstellen van de hond, 2 minuten ter plaatse blijven, apporteren, oproepen van de hond en los kruisen leverden dan weer geen problemen meer op. Het resultaat mocht er dan ook wezen: 78 op 80 ofwel 97,5%. Helaas niet genoeg om mijn collega Nathalie (met Border) van de overwinning te houden. Zij scoorde maar liefst 79 op 80 ofwel 98,75%. Het is haar natuurlijk van harte gegund en een dikke knuffel voor La Dunja voor haar prima prestatie.

Even zien hoe die wandeling ook weer gaat...Broekje bijten...veel leuker dan volgen!JADZEA:
Optimaal weer voor Jadzea die dag, niet te warm en geen regen, dus daaraan kan het allemaal al niet gelegen hebben. Super gemotiveerd voor zo'n wedstrijd is die trien van mij nooit. Steeds doet ze alle oefeningen met een air van..."ok baas als het echt niet anders kan dan zal ik jou eens een pleziertje doen!" . Starten met de "moeilijkste" oefening leverde haar al het maximum van de punten op: tandjes laten zien oftewel het voorstellen van de hond. Daarna kon Jadzea alle registers open trekken tijdens de vaste volgoefening. Naar gewoonte begon zij tijdens de wandeling stevig in mijn broek te bijten zodat zij aardig dicht bleef volgen. Daar gingen al drie punten de mist in. Houdingen dan maar... Van zodra Jadzea weet dat het over de houdingen gaat heft zij langzaam haar middenteen op van zodra het over liggen gaat. Zelf was ik al blij dat de beginhouding liggen was zodat ik naast haar stond om deze houding te bevelen. Na een eerste bevel kwam het pootje al in de obscene houding te staan (bij wijze van spreken wel te verstaan) en dus was een bijbevel ook hier weer nodig. Aangezien Jadzea niet al te goed hoort kwam ze bij de daarop volgende houdingen steeds een metertje dichter. Na de houdingen volgde dadelijk het voedsel weigeren. Rot vlees? Natuurlijk haalde die teef van mij haar neus op voor deze smurrie, op wandelingen wil het al wel eens verlopen. Bij het los volgen moest ik zelf af en toe opletten dat ik Jadzea niet tegen kwam, bv bij het maken van een acht, en diende ik haar nog even extra "dicht" bij te bevelen. Acht van de 15 punten smolten dan ook als sneeuw voor de zon van haar scoreformulier. Vermits liggen een favoriete bezigheid van Jadzea blijft kon ze eindelijk nog eens maximaal scoren. Eén van de lastigste proeven blijft toch het onderbreken... Gelukkig kon ik deze maal mijn plaats bereiken vanwaar ik mijn bevelen diende te roepen. Puur van de zenuwen riep ik zelfs een meter te vroeg op Jadzea die na een korte pauze te blijven staan ipv haar favoriete lig houding voor de verandering dan maar binnen de aangeduide vier meter ging zitten. Zit voor? Baas die koekjes zitten toch in jouw rechter zak hé? geen zit voor dus. Na de aankoop van een jutte worst blijkt het apporteren voor Jadzea voor 99% te lukken. Op een snik hete dag zoekt ze steeds met haar apport de koelste plaats van het terrein op. Die dag dus niet en... alle punten binnen. Met uiteindelijk een totaal score van 80/100 was haar baasje best tevreden voor een eerste wedstrijd bij de debutanten. Wat niet wil zeggen dat Jadzea nu op haar beide oren kan gaan rusten...je moet tenslotte minstens 85% halen om een bruikbare wedstrijd te spelen voor over te kunnen gaan naar programma 1. En bij onze hondenschool geldt tevens de regel: 5 wedstrijden van 85% één 5 van 90% alvorens je mag promoveren. Nog héééééééél veel werk voor de boeg dus. Het blijft tenslotte een Hovawart!

 

Ik zag de bui al hangen...Kom Boeleke, volgen!AXEL:
Met ons Boeleke weet ge nooit. Traint hij dikwijls ondermaats of tegen zijn goesting, wedstrijden zijn iets wat hij meestal tot een goed einde brengt. Zeker op de clubmatch heeft hij al een paar maal vriend en vijand verrast door zijn uitstekende prestaties. Bij aanvang had ik echter al een bang voorgevoel. Jadzea net terug van loopsheid en de komst van Elmo in de roedel zouden wel eens roet in het eten kunnen gooien. Vermits je bij Jadzea het programma al hebt kunnen volgen, kan ik me beperken tot de harde feiten. Waar heeft mijne jongen zijn puntjes "over den balk" gesmeten? Om te beginnen ééntje bij de vaste volgoefening. Geen potten gebroken, baas tevreden! Houdingen: eerst lekker mogen gaan liggen en dan al terug moeten gaan zitten? Ge weet toch baas dat Jadzea hier nog geen 2 minuten geleden ook heeft gelegen?? Zijn zit ging dus al bijna de mist in maar gelukkig kwam de concentratie vlug terug en verloor hij daar maar één puntje. Los volgen is een ander paar mouwen: niet altijd volgt hij zoals het zou moeten maar net zoals bij Peter kwam ik hem gelukkig niet tegen tijdens het maken van de acht. Balans -4 en in totaal al 6 punten weg. Het leukste nummer voor een wedstrijdspeler is en blijft de onderbreking. Met Axel is dat altijd hopen dat hij op tijd aan de rem trekt én dat hij wil gaan liggen. Afhankelijk van het bevel dat hij krijgt komt hij snel afgelopen (zit voor) of afgekropen (kom hier). Om geen tempo aangesmeerd te krijgen dus maar gekozen voor zit voor. Op het eerste merkpunt geroepen en toen zag ik de bui al hangen. De trein was weer op hol geslagen. Een tweede bevel deed hem wel vertragen maar nog niet stoppen. Tussen mijn tanden door gaf ik hem na 5 meter nog een derde bevel en ging ons Boeleke uiteindelijk liggen. Om kort te zijn: we hielden nog 1 miezerig puntje over van de twintig! Het laatste nummer mochten Axel en ik zelf beginnen: apporteren. Alleen als zijn apport tussen andere honden moet weggehaald worden zal hij het vertikken om te apporteren, anders nooit problemen. Met een gerust gemoed smeet de baas zijn voorwerp dus in de aangegeven richting. Na een goede start drukte Axel plots op de rem en ging geen meter meer in de richting van zijn apport. De aanwezigheid van Dunja en Elmo naast het terrein kunnen misschien aan de basis gelegen hebben maar Axel wilde niet apporteren! Droeve nul op vijftien dus. Eén ding is zeker: met Axel loop je altijd in de gaten! Al twee maal heeft hij zijn clubmatch in zijn reeks gewonnen, nu wilde hij voor de verandering wel eens de rode lantaarn vasthouden. 59% en de laatste plaats dus... reden te meer voor hem om het goed te maken op 10 september 2005. Dan speelt hij zijn eerste officiële wedstrijd bij de debutanten. Hopelijk doet hij het daar wat beter!

 

 


Webmaster , all rights reserved.

Last update 25/11/2010