Dat Pepper hevig en temperamentvol is, hoeven we al lang niet meer uit te leggen. Thuis dient Aiko meestal als slachtoffer en als ze naar de hondenschool gaat, valt ook haar tante in de prijzen. B'Elanna mag haar eerst altijd wel uitleggen dat zij de oudste is en dat het jong geweld zich naar de wensen van de oudere moet schikken, na de plichtplegingen gaan ze meestal ergens in de weg liggen om dan een nummertje bekvechten op te voeren. Wie van hen dan de meeste gelijkenis met een krokodil vertoont, is voor ons nog niet uitgemaakt. Feit is dat ze dit behoorlijk lang kunnen volhouden en dat het meestal zonder geluid plaats kan vinden. Wat haar bijtlust ten opzichte van Aiko betreft, kent ze weinig of geen remmingen. Nog steeds laat Aiko begaan en pas na minuten van treiteren, zal hij al eens letterlijk van zich af bijten. Veel effect heeft dit, helaas voor hem, niet want na een paar dolle bewegingen hangt Pepper al opnieuw aan Aiko vastgehecht. Moest ze dit met haar baas doen, zou er beslist wat zwaaien...

Regelmaat, rust en routine zijn een zegen voor goede ontwikkeling en instandhouding van het karakter. De routines kennen Aiko en Pepper als geen ander. Tijdens de week om half zes uit de veren en zo snel mogelijk een rondje in de tuin draaien, eten, koekje, opnieuw buiten, terug binnen, snoepje, rust. Tijdens die rust neemt hun baasje de tijd voor een mok thee en voor z'n rantsoen aan medicatie. Aansluitend duikelt baasje de badkamer in met in z'n zog Aiko en vaak ook Pepper. Omstreeks half zeven verschijnt dan het vrouwtje in de keuken en dit wekt de krokodillengenen bij Pepper. Marleen heeft dan alle moeite om veilig tot aan de badkamer te geraken en meestal gaat deze kleine wandeling gepaard met een boel gesakker. Voor kwart voor zeven willen nog een derde keer naar buiten maar dan meestal maar om op onze oprit te gaan liggen wachten op het laatste snoepje voor de baas naar z'n werk vertrekt. Die heeft inmiddels stapschoenen aan. Die hebben al vaker hun nut bewezen op momenten dat Pepper zich na een knuffel (die ze op haar achterste poten komt vragen) onzacht op de voeten van haar baas land. Terwijl het baasje nog snel een halve beker thee achterover slaat, liggen Aiko en Pepper rustig te wachten tot hun baasje afscheid komt nemen. De grote beer laat zich de knuffels altijd welgevallen. Bij Pepper is dit een ander verhaal... Als ze op een handdoek ligt of op een schapenvelletje dat ze vanaf haar plek heeft mee geplukt, is de kans groot dat ze zich opnieuw ontpopt tot kroko. Eigenlijk wil ze niet dat het baasje gaat werken en probeert op vele manieren om die baas tegen te houden. Geef toe, wat is er leuker dan met je baas een bijtspelletje te doen. Vingers, handen, armen of mouwen vormen dan het doel voor Pepper om zich vast te bijten. veel kans krijgt ze natuurlijk niet want de tijd dringt en dus gaat de baas z'n spullen nemen om te vertrekken. Tijd om dan op een andere strategie over te schakelen denkt Pepper. Toen ze het de eerste keer als puppy begon uit te testen, had haar baas niet meteen door wat er gebeurde. Die had eerst de indruk dat er iets misliep met de zwaartekrachtwetten van Newton. Hij wilde zijn voet verzetten maar die scheen plots een pak meer te wegen... Een blik op de hiel toonde meteen de oorzaak van die plotse storing in de zwaartekracht: zijn voet werd door een zwart gat aangezogen. Het was alleen geen zwart gat maar een vinnige puppy die haar tandjes vastberaden om de hiel van haar baas klemde. Slaagde hij er dan toch in zich los te wrikken, zo wisselde ze met lichtsnelheid van voet om ook die dan weer in een stevige greep te houden. De afstand overbruggen naar de keukentafel leek dan eeuwig te duren. Enige oplossing: haar nog een knuffel geven... Meestal lukte het dan wel om "normaal" het huis te verlaten. Die streken is ze nog steeds niet verleerd en als ze begint, doet ze het nog met meer overtuiging dan voorheen. Omwille van die kuren heeft ze er dus een nieuwe koosnaam bij: Krokod' Chanel. Het eerste deel behoeft geen verklaring en de knipoog naar het gekende parfummerk krijgt ze omdat ze voor Aiko zo onwaarschijnlijk lekker moet ruiken.

Pepper heten en zo'n troetelnaam krijgen: dat ruikt naar een vervolg...