Zondag 17 september 2006
De combinatie van honden en katten in één huis kan soms leiden tot
vervelende situaties. De ergste kwaal die onze medehuis bewoners kan
overkomen is een vlooien plaag.
Het begon allemaal nogal onschuldig. Elmo begon zich af en toe eens te
krabben. Dan als maar vaker en ook Axel en Dunja deden vrolijk mee.
Blijkbaar hielp hun beschermende teken- en vlooienband niet meer. Andere
banden aanschaffen was dus de boodschap maar omdat de plaag al iets te
ver gevorderd bleek, mocht ons trio eens lekker onder de douche.
Met Axel is dit geen probleem. Die kent de dril zo stilaan wel en
ondergaat het hele gedoe met een zekere gelatenheid. Dunja is al wat
moeilijker te overtuigen maar eens onder de heerlijk warme waterstraal
kan ze er echt van genieten. Elmo is een heel ander geval.
Wie bij ons onder de douche verdwijnt, kan af en toe een nieuwsgierige
snoet onder het douchegordijn verwachten. Als hij echter zelf aan de
beurt is, dan zet hij prompt zijn ABS in werking. Helpt dus maar één
middel: Elmo onder zachte dwang de douche in proppen. Hem in bedwang
houden is dan nog een ander ding. In het Verre Oosten heb je van die
vrouwenbeelden met veel armen. Zou soms wel handig wezen om er zo'n paar
extra handen te hebben als je met Schelmo mag worstelen.
Uit voorzienigheid heb ik weinig of geen kleren meer aan omdat je op het
einde van de rit even nat bent als hij. Eens nat, valt het eigenlijk
nogal mee. Dan laat hij zich rustig met shampoo bewerken maar wanneer de
sproeier terug aanslaat, is er geen houden meer aan. Eerst probeert hij
zich achterwaarts een weg te banen, nadien volgen de kronkel bewegingen.
Gelukkig kon ik hem net lang genoeg in bedwang houden om alle schuim uit
zijn pels te verwijderen. Dan keerde hij zich met een ruk om en duwde
baas mét sproeier en al de douche uit. Geen gezicht moet dat geweest
zijn!
Voor de aardigheid nog even meegeven dat Elmo na Axel in de douche
mocht. Terwijl ik Elmo droogwreef, nam ik de schade rond mij op. Het
bleek allemaal nog mee te vallen. Vermits ze allemaal een bad kregen,
hadden we nog wat extra shampoo ingeslagen, kwestie van niet zonder te
vallen.
Omdat het baasje al een dagje ouder wordt, is zijn zicht ook al iets
minder dan vroeger. Op de aanwezige flacon shampoo stond in
minilettertjes iets van een waarschuwing maar zelfs met bril zou het
baasje er nog niet veel van gemaakt hebben. Veilige producten dus! Niks
is minder waar.
De twee blondjes kregen nog een behandeling met het "oude"
product, Dunja met het nieuwe.
Ruim een uur was het lieve baasje in de weer om zijn lievelingen te
verlossen van hun vlooienplaag. dan zelf nog even afdrogen en dan met
z'n allen naar buiten. Elmo op kop, zoals altijd, dan Axel. Van La Dunja
was nog niets te bespeuren.
Nauwelijks buiten of de baas mocht weeral aan de noodrem trekken: Axel
en Elmo begonnen zich doodleuk in het stof en het zand te wentelen. Dat
was er wel over ja! Nog maar net die twee tot de orde geroepen of Dunja
spurtte uit de keuken naar buiten en dook met twee grote sprongen in
haar vertrouwde plek: de door haar uitgegraven kuil in de border.
Je zou je van minder slecht gaan voelen!
Alleen bleef het slechte gevoel hangen. zo erg dat ik maar besloot om me
even neer te vleien op een tuinstoel. Na een uurtje soezen, werd ik
compleet misselijk wakker. Hevige pijn in maag en hartstreek maakten het
ademen knap lastig.
Het avondmaal moest ik halverwege afbreken, zéér slecht voelde ik me.
Slapen bood enig soelaas en bleek een goede remedie op dat ogenblik.
De ochtend daarop bleken de klachten echter nog aanwezig. Behoorlijk
ziek gaan werken en 's avonds maar naar de dokter mét de verdachte
flacon shampoo. Dat ik weer eens van geluk mocht spreken dat het niet
ernstiger was, kreeg ik te horen...
Het goedje bevatte een product waarmee je best niet mee in contact kwam.
Diagnose: een fikse vergiftiging. Gelukkig had het meer inpakt gehad op
de maagstreek. Daar bestaan bergen middeltjes voor om een mens van zijn
ellende te verlossen.
Eén ding is zeker: de volgende keer als ons trio nog eens tegelijk een
bad nodig heeft, laat ik ze één voor één door de carwash halen!
|