Ik ben geboren op donderdag 18 september 2003. De eerste weken mocht ik samen met mijn 6 broertjes lekker boven slapen bij mams.
Na een tijdje zijn we verhuisd naar de beneden verdieping. Nu we al wat beter konden lopen viel daar veel meer te beleven. Lekker veel plaats om met de broertjes te spelen. En geknuffeld worden door al die lieve mensen.

Na 6 weken zijn we met de auto op reis gegaan naar de hondenschool. Dat was fijn ! We werden door een hele hoop mensen geknuffeld en hebben heerlijk gestoeid op het gras buiten. Voor eten was er niet zoveel tijd want er viel van alles te beleven : blaadjes, met de broertjes een wilde achtervolging inzitten naar mams, vogels en er waren stokjes om onze bijtertjes te testen. Wat was dat vermoeiend ! Na een tijdje mochten we dan allemaal terug binnen om onze siësta te doen.

Een weekje later was het nogal druk bij mama thuis. En mijn broertjes werden één voor één meegenomen ? ! Waar gingen die heen ? Gelukkig heb ik nog tot op het laatste moment kunnen spelen met Obi en Calvin, een - voorlopig - laatste pak-me-dan-als-je-kan spelletje, en een laatste poging om bij de mams te gaan drinken.
Maar na een tijdje werd ik opgepakt en meegenomen naar buiten. Toen begon het grote avontuur : zonder broertjes en zonder mams !
Eerst de auto in : op die schoot vooraan in de auto : dat vond ik helemaal niet fijn, ik zit liever achteraan, en dan nog het liefst zo dat ik door het raampje kan kijken. Na een tijdje hadden ze ( mijn nieuwe baasjes) dat eindelijk door... en toen ben ik een dutje gaan doen.

Eenmaal aangekomen in mijne nieuwe thuis, was het wel effe wennen. Een tuin om in te ravotten, vele andere beestjes in de buurt (mijn voorkeur gaat uit naar de kippen en ganzen, alleen jammer dat die steeds van me weglopen als ik wil spelen), en een hele nieuwe familie.

En die doen altijd zo raar naar mij : meestal staan ze heel opgewonden te roepen en met de bips te zwieren en als ik dan kom, stoppen ze. Gelukkig krijg ik dan wel een aai op mijn bolletje ; zaaalig !

Ik heb nog niet te veel sanitaire ongevalletjes gehad, mijn bench hou ik heel proper, maar als het echt niet anders kan (meestal vergeten pipi te doen tijdens het spelen...) dan is de badmat ideaal !

Mijn favoriet spelletje is achter mijn eigen staartje lopen en in vingers bijten. Maar het spelen is dan rap gedaan, jammer.

Het enige dat ik niet zo leuk vind aan mijn nieuwe thuis is de vloer : die is zooo glad. Ben al eens effe knock-out geweest, ja ik was lekker achter mijn staart aan het crossen, en dat gleed ik uit, recht met mijn bol tegen de salontafel, die om de één of andere reden niet uit de weg wou gaan : domme tafel ! Maar zal voortaan toch maar oppassen wat ik in de buurt van dat tafeltje doe.

Om mijn tandjes gezond houden scherp ik ze meestal aan de mat en aan een pyjamabroek (gaat wel enkel als iemand die aanheeft). Al is een bot ook wel best te doen ;-)

Mijn nieuwe baasjes hebben al gezegd dat ze hun centjes terug willen; want ze hadden een hondje besteld en ze vinden mij eerder een kruising tussen een varkentje en een wild konijntje. Raar,hé?

Voor de rest hebben we ons al goed geamuseerd ; ik ga heel graag mee in de auto, mag ook steeds mee naar de winkel van de oma, wandelen in het park, wandelen naast de Assesteenweg, spelen op het voetbalveld, op bezoek geweest bij Senjo Leonberger (al moet ik bekennen dat ik toch wel wat schrik had), naar de eerste puppyles, naar de koeien, struisvogels, kippen, eenden, schapen, paarden en geitjes gaan zien, naar het station geweest, mee naar de markt geweest en overmorgen mag ik mee naar de zee ! Ik mag wel niet op het strand maar ga toch proberen pootje('s) te baden.

Maar het allertofste avontuur was wel de wandeling in het park. Het was wel al donker toen we daar aankwamen en veel volk was er niet, maar des te meer plaats voor ons. 15 minuutjes ravotten was wel voldoende, maar toen we terug naar buiten wilden gaan, was de poort plots gesloten. Amaai, baasjes hebben over de hoge poort moeten klimmen en hebben mij toen over die hoge poort getild (maar ik heb toch geen hoogtevrees,hoor). Wauw, we moesten bijna in het park blijven slapen. Maar dat zou ik niet leuk gevonden hebben, want dan zou ik mijn allerbeste vriendje moeten missen. Ik denk dat mijn vriendje wel heel stout is, want die moet altijd tegen de deur gaan liggen (*). Ik snap dat nie goed, maar ik "red" hem dan van de deur weg, en dan mag hij met mij mee de bench in : lekker gezellig !

Nog een allerlaatste speeltip : de salto mortale ! Handleiding : je spurt achter de haag, dan ga je full speed tot op het einde van de tuin, daar neem je de bocht van 90° met de handrem, dat trekt je weer maximaal op, neemt nogmaals bocht van 90° - en nu komt het - dat ga je dwars door de haag heen, en mits wat geluk ligt er dan een putje in het gras, waar je lekker kan ondersteboven van gaan. Een echte aanrader !

Tot zover mijn eerste verslagje van Ternatse avonturen, maar er zal nog heel wat te beleven vallen.

Dikke Poot

Cima

(*) zo een lange pluchen hond tegen de tocht.

Download hier een filmpje van Cima voor de Windows Media Player...Klik... (WMF formaat 82,0Kb)