5 juni 2010, een maandje later dan Dunja, mag Axel ook naar de kapper. Al van het ogenblik dat we wakker zijn, is ons Boeleke behoorlijk opgewonden. Hoe hij weet wat er te gebeuren staat, hij zou het moeten kunnen vertellen. Vroeg in de ochtend is het al behoorlijk puffen en het beloofd behoorlijk warm te worden vandaag. Iets voor negen houden we halt voor het huis van Marjo. Nog net op tijd om hem nog in zijn oude vacht op de gevoelige plaat vast te leggen. Hij lijkt nu al uit te kijken naar wat hem te wachten staat... of misschien ook niet. Onze grote beer heeft namelijk al de Hovawartjes van Marjo gehoord en dat interesseert hem bovenmatig. Zonder enige vrees maar wel behoedzaam daalt hij mee af naar het kapsalon. Het is nog even wachten op onze gastvrouw en ondertussen gaat Axel rustig op verkenning, alle geuren in zich noterend. Even later kan hij dan plaats nemen op de tafel. Marjo glundert bij het zien van zoveel vacht. Later zullen we begrijpen waarom... Axel is vast geklikt maar geniet zo van zijn behandeling dat hij geen poot verzet. Genieten is nu de boodschap, hoewel slierten kwijl wel doen vermoeden dat hij wat last heeft van stress. Als hij dan een poosje later toch eens nieuwsgierig wil rondkijken, stuikt hij met de achterhand van de tafel. Gelukkig staat de tafel niet te hoog op dat moment en kan ik hem er meteen weer optillen. Anders dan bij Dunja, heeft Axel op zijn rug een behoorlijke massa losse onderwol. Om die van onder zijn bovenvacht te halen, volstaat een borstel maar dan ben je uren zoet laat Marjo weten. Ze opteert, nadat ze hem verder getrimd heeft, eerst in bad te stoppen alvorens met deze klus verder te gaan. Na dat hij eventjes de poten mag strekken, tillen we hem samen het bad in. Dit kan hij blijkbaar niet zo waarderen want hij laat even een kreunende grol horen. Zijn wasbeurt echter zorgt ervoor dat hij bij momenten bijna zijn rug bolt van genot. Als die kerel maar aandacht kan krijgen, dan is het hier als het paradijs. Keurig gewassen en fris ruikend, moet hij nu weer naar de tafel overgebracht worden. Ik besluit om dit alleen te doen want moest hij de greep van Marjo niet leuk vinden, zou hij zich wel eens durven revancheren... Terug op de tafel is het tijd om zijn vacht droog te blazen en terwijl die losse onderwol te verwijderen. Axel vindt dit zo leuk dat hij zelfs niet hoeft vastgemaakt te worden. Marjo is nog maar goed en wel bezig of we worden ondergesneeuwd door plukken onderwol. Het verspreidt zich in de hele kamer en vliegt werkelijk overal. Het is Axel duidelijk aan te zien dat hij geniet. Vooral de streek rond zijn oren zetten hem aan het snoeten trekken. Als Marjo nog bezig is met Axel zijn linker voorpoot, heft hij een aantal keer zijn rechterpoot naar haar op ten teken dat ook deze poot nog nat is. Na het drogen, krijgt hij er nog een manicure bovenop. Ondertussen is vrouwtje Marleen begonnen met al wat plukken bij elkaar te ruimen. Met enige schaamte stellen we vast dat Axel een volledige vuilzak kan laten vullen met de haren van zijn vacht. Een mooi Boeleke stapt even later naar buiten, de verpletterende warmte in. Hij is zo gelukkig dat hij straalt! En waar zijn nu die meisjes baas? waar blijven ze?? Hier hoeft hij niet lang op te wachten. Eén voor één worden ze op hem losgelaten. Nieuwsgierig maken ze kennis met hem en samen gaan ze op verkenning in de tuin. Op het terras genieten wij ondertussen van een natje en een droogje. Het zal niemand verwonderen dat we dan ook even later vier natte neuzen in onze buurt zien opdagen. Axel kan het niet laten en neemt plaats naast zijn vrouwtje. Kwijlend zit hij te wachten op een lekker hapje wat hem, vanwege die puppyogen, door Marleen niet kan geweigerd worden. We zijn in ieder geval tevreden over het resultaat en dat geldt evenzeer voor Marjo. Het voor en na effect is dan ook groot en dat schept zowel voor de eigenaars als voor de uitvoerder voldoening.

Of jullie nu ook nog een Elmo story mogen verwachten? Afwachten...