Op 2 juni vierden we de verjaardag van ons Dunja, mijn "kleine" zus. Onze baas had voor die gelegenheid twee grote botten gekocht in een hondenspeciaalzaak. Dat vonden wij natuurlijk héél plezant.
Als oudste hond in huis, vind ik dat ik het recht heb om die dingen dan ook meteen te gaan verstoppen in de tuin. Nadien kan ik mij dan uitgebreid bezig houden met het verstoren van de rust van dat zwart mormel. Dolle pret, want mijn geplaag zorgt er altijd voor dat ze heel het huis moeten doorkruisen om even van mij vanaf te zijn. Uiteindelijk is ze er toch in geslaagd om haar knook op een onbewaakt ogenblik mee naar buiten te loodsen.
Gretig kluivend kwam ik haar op de oprit tegen. Meteen weer goed voor wat extra actie. Eerst doen of het mij niet interesseert, dan plots draaien en frontaal aanvallen. We begonnen net op kruissnelheid te komen met grommen en grollen of daar had je hem weer: onze baas kwam al spoedig tussenbeide en uit was de pret. Baasje verstopte het been zelf, maar dan wel zo hoog dat ik er ook niet meer bij kon.
De rest van de tijd was ik eigenlijk vergeten dat er nog een knook op de ladder lag maar vorig weekend haalde de oudste pup van mijn baasje dat bot terug van de ladder en gaf het ons om mee te ravotten. Terug hetzelfde liedje natuurlijk. Ofwel kon ik er mijn tandjes aan slijpen, ofwel verschalkte La Dunja mij en ging als een Piranha tekeer. Hoe mijn baas er weer achter gekomen is dat die knook weer op de oprit lag weet ik niet, maar toen hij even verdween met het vrouwtje, liep die andere pup van hem met ons been weg en verstopte het weer op de ladder. Deze keer echter nog véél hoger dan de vorige keer. Gelukkig bleef mijn baas niet te lang weg en kon ik hem schaapachtig aankijken en vragen om die knook terug te geven. We moeten blijkbaar stout geweest zijn, want hij gaf geen gevolg aan mijn smeekbede.
Zondagavond echter liep mijn baasje naar buiten, terwijl ik de wacht hield bij het aanwezige bezoek. Even later verscheen mijn baasje mét de knook! Toch 'n goeie vent hé! Maar hij zag er wel wat anders uit... Hij hield een vod voor zijn gezicht en scheen iets te vertellen. Ben mijn oor dan maar eens te luisteren gaan leggen. Van wat ik heb kunnen begrijpen was er het volgende gebeurd:
mijn baasje had zich herinnerd dat mijn, allez La Dunja's knook nog op de ladder lag en hij wilde die eventjes gaan halen. Hij was voordien wel zo slim geweest om zijnen auto binnen te rijden en dus kon hij er niet zo goed aan. Handig als hij is, had hij meteen het besluit genomen om tussen de auto en de ladder door te kruipen.
Hij had naar boven gekeken en gemerkt dat hij er zo nooit zo aan kunnen. Geen nood echter want daar wist hij ook wel raad op. Hij plaatste prompt zijn voet op de onderste trede en drukte zich af. Op dat ogenblik hoorde hij gerommel boven z'n hoofd. Net toen hij naar boven wilde kijken kwam mijn been hem al tegemoet gesprongen, zo blij was ze dat ze daar eindelijk weg mocht. Ze moet wel héél enthousiast geweest zijn want mijn baasje had de tijd zelfs niet om zijn hand er naar uit te steken. Hij heeft de knook dan maar met zijn neus opgevangen. Als ik van hem geweest was, ik had dat zeker nooit zo gedaan maar ja, hij is mijn baas hé en hij zal het dan wel beter geweten hebben hé.
Toen hij dus terug binnen strompelde hield hij dus zijn zakdoek voor z'n neus. Even later stond hij boven de wasbak "uit te lekken". Er liep iets in de wasbak maar het was geen water zo te zien. Hij vertelde verder tussen twee kompressen door, dat hij zijn neusbeen had horen kraken en voelen verschuiven. De hulp van de jongste mensenpup werd ingeroepen. Die vertelde dat daar niks aan te doen was zo en dat ze maar beter naar spoed konden rijden, waar dat dan ook mocht wezen.
En zie... een uurke later waren mijn baas en bazinnetje terug. Nu zag hij er heel raar uit. Had ineens een witte neus en rook weer naar iets wat ik vroeger aan hem had geroken. Maar toen was hij veel langer weggebleven. Tof in ieder geval dat hij bij het binnenkomen mijn knook op het aanrecht had laten liggen, zo konden Dunja en ik weer vrolijk beginnen met mekaar te pesten.
Voor zij die meer details willen weten: ze hebben een fotooke gemaakt van zijne snoet en van ons been. Kijk maar eens hieronder...

Als mijnen baas nog van die zotte stoten uithaalt, zal ik jullie dat wel vertellen. En overigens; het zal hem leren om ons been te willen verstoppen! Da's ons knook en daarmee uit!

Axel (en ook wel een beetje Dunja)