Amper 7 dagen oud was hij toen we hem voor het eerst te zien kregen: een klein lief pupje dat nog niet in staat was om met eigen ogen de wereld te aanschouwen. Hij was als laatste geboren én de lichtste van kleur. Gewoonweg onweerstaanbaar!
In de weken die volgden, liepen we geregeld de deur plat bij zijn fokkers: de familie Pieters. Door goede zorgen omringt, kon Axel zich al gauw ontplooien tot de sterkere uit zijn nest hoewel hij soms nog wel het onderspit moest delven.
Bij zijn thuiskomst, werden wij zijn roedel en zo ontstond een zéér nauwe band tussen hem en mezelf. Axel zat (en zit nog steeds) vol guitige streken die je soms tot wanhoop dreven. De eerste lessen in de hondenschool liepen door zijn speelse gedrag dan ook niet van een leien dakje. Later heb ik ingezien dat een Hovawart eigenlijk geen hond is voor beginners zoals ik. Zijn ras moet met zachte doch standvastige hand begeleid worden en zonder enige ervaring stapel je zelf de fouten op en dat komt zijn opvoeding niet ten goede. Gelukkig is Axel een hond die dit allemaal rustig ondergaan heeft en die de kunst verstond om ook zijn baas te doen begrijpen wat eigenlijk de bedoeling was.
We groeien nog elke dag dichter naar elkaar en we slagen er ook in om op één of andere wijze met elkaar te communiceren. Best leuk als je weet wat je kapoen in zijn schild voert! Nu hij zijn volwassen leeftijd bijna heeft bereikt, begint hij zich ook beter van zijn taken te kwijten: indringers op afstand houden en zijn gezin (roedel) beschermen. Hij voelt beter aan wie wel en wie niet welkom is dan dat de meeste kunnen vermoeden. Over het algemeen is hij zeer zachtaardig, maar dat wil helemaal niet zeggen dat hij niet gevaarlijk uit de hoek kan komen. Dit heeft er dan weer voor gezorgd dat ik altijd op mijn hoede ben als we samen op stap zijn. Bij het minste dat hij zijn verdedigende houding aanneemt, moet ik kunnen ingrijpen, dit om brokken te voorkomen. Om mijn alertheid bij te schaven, volgen we samen ook wat lessen in pakwerk. Voor mijn Boeleke een uitlaatklep en voor mij een zeer goede leerschool. Ook Breitensport is één van zijn favoriete bezigheden.
Wat hij vooral weet te smaken, is er mee op uit trekken in de natuur. Geen afstand is te lang! Samen met onze vrienden kan je ons onder gelijk welke weersomstandigheden wel ergens tegenkomen. Dat na afloop de baasjes zichzelf voorzien van een natje en een droogje is voor hen dan weer het uitgelezen moment om te bekomen. Het leuke aan hen is dat ze zich liefst onder de tafel neervlijen en zich zo onttrekken aan het oog van de andere bezoekers. Een Hovawart is gewoon dé hond bij uitstek voor mensen die graag wandelen en een actief leven willen leiden. En wees gerust, waar je er ook mee gaat, overal heb je bekijks. Wij genieten elke dag nog meer van Axel zijn aanwezigheid en we hopen dat we hem nog lang in ons midden mogen houden.