Al sinds het ongeval van zijn begeleider in september 2016 heeft Aiko
niet veel leuke dingen kunnen doen. Hij beleefde hoe die eerst een lange
tijd niet meer te zien was, dan in een rolstoel weer op bezoek kwam om
aansluitend met krukken en uiteindelijk zonder hulpmiddelen door de deur
de woonkamer te betreden.
Als begeleider van een mantrailer leer je zeer
goed je hond lezen. Dat maakte het de voorbije maanden gemakkelijk om in
te schatten hoe het met het bazinnetje van Aiko gesteld was. De signalen
werden duidelijker en sterker naar mate de grote dag dichterbij kwam.
Aiko was telkens duidelijk opgelucht om zich met zijn begeleider te
kunnen bezig houden. Om hem heen gebeurden rare dingen. Er werd met
dozen gesleurd, kasten werden leeggehaald. Iets was er op til maar onze
grote beer kon er kop noch staart aan krijgen.br>
Op 28 januari 2017 haalde zijn begeleider hem af met de wagen. Lang
duurde het ritje niet want nog geen minuut later stonden ze ergens op
een oprit. Aiko mocht zijn box verlaten en begon prompt heel de tuin af
te snuffelen. Hij had geen besef dat die tuin vanaf de dag erop zijn
domein zou worden. Veilig opgeborgen in de keuken lagen Dunja en Elmo
rustig te slapen. Die merkten pas nadien dat er bezoek geweest was.
De
volgende dag sprong Aiko bijna een gat in de lucht toen zijn goeie
vriend al tijdens de ochtend langs kwam. Nu begon ook zijn begeleider
spullen van Aiko weg te brengen. Ook zijn bench werd opgeladen en dat
betekende meestal dat ze voor langere tijd weg zouden gaan! Zijn
verbazing was dan ook groot dat hij niet mee mocht. Mogelijk nog groter
de vreugde toen er kort na de middag opnieuw aangebeld werd. Als laatste
stuk huisraad verdween Aiko z'n kussen in de auto. Tijd om afscheid te
nemen van zijn vrouwtje had Aiko niet, die wilde alleen zo snel mogelijk
de auto in en meerijden!
Het werd hetzelfde korte tripje van de dag
voordien. Nu mocht hij wel uitstappen maar niet zonder leiband.
Onze
deugniet had al vlug in de gaten dat de poort nog open stond en begon
meteen in die richting te trekken. Hij moest wel bruusk remmen omdat hem
dit trekken niet in dank werd afgenomen. Langzaam stapten we nu door de
poort om net voorbij de oprit van de buren halt te houden. Daar werd het
wachten op de komst van Elmo en Christoph. Het zou de ultieme en enige
test worden om de reacties te testen van beiden. Zodra Aiko Elmo in het
vizier kreeg, smolt elk sprankeltje hoop als sneeuw voor de zon. Aiko
reageerde erg fel en begon als een wild paard te steigeren en te
grollen. Dit gedrag dwong zijn opponent in het verweer ook al had die
eerst nog nieuwsgierig naar Aiko aan het kijken geweest.
Elmo werd terug
naar binnen begeleid terwijl wij aan de voordeur bleven wachten. Toen
die met een zwieper opende, zette Aiko zijn eerste stappen op een totaal
nieuw terrein. In de woonkamer zat Marleen op hem te wachten maar onze
grote beer had zoveel te verkennen dat hij de eerste tijd geen oog voor
haar had. Dat zijn leefruimte nu behoorlijk enger geworden was, scheen
hem niet te deren. Hoofdzaak dat hij bij ons kon vertoeven. Hij bleef
ook relatief rustig onder de situatie maar scheen er een sport van te
maken om in de tuin en rond het huis alles te willen markeren.
Vanaf de
tweede avond kreeg hij het gezelschap van Dunja. Haar verblijf bij hem
werd per dag een beetje langer en zijn reacties ook minder fel. Nu
begroet hij haar nog vrolijk als ze binnenstapt maar gaat dan rustig
ergens liggen. Het liefst van al zijn ze allebei zo dicht mogelijk bij
hun baas. Die term mag ook stilaan gebruikt worden in de relatie tussen
Aiko en Marc. Die gewijzigde relatie is voor Aiko ook nog de moeilijkste
stap om te nemen. Daarnaast is het natuurlijk ook het aanpassen van het
bioritme.
De weekdagen beginnen hier hondsvroeg en eindigen vaak tegen
middernacht. Gezien zijn nieuwe baas na een tweede operatie opnieuw met
revalideren kan beginnen, verstrijken de maanden dat Aiko niets meer
gedaan heeft. Hopelijk komt hier vanaf volgende maand verandering in en
kan hij opnieuw zijn speurtuig aantrekken.
Wat ooit voor Elmo een verlossing was, zal nu aan Aiko toekomen: het
moment dat de deur tussen woonkamer en keuken geopend wordt en niet meer
dicht gaat.
Helaas zal dit dan voor hun baas betekenen dat Elmo over de
Regenboogbrug gestapt is.
|