We hadden eerlijk gezegd wat meer volk verwacht
maar je kan zoveel dingen doen met je Hovawart op een zondag en dan is
het vaak moeilijk kiezen. Daar komt nog het feit dat sommige teefjes ook
nog loops kunnen worden. Als die dan nog onderling afspreken om hun
periode te laten samen vallen, heb je direct een pak minder deelnemers.
Dat kunnen Els met Cajsa en Peter met Jadzea alvast beamen. Kwamen wel
met ons brunchen: Franz en Suzy. We verheugen ons nog steeds over het
feit dat Franz weer de oude is. Terwijl we nog zitten nagenieten van de
lekkere maaltijd, druppelen de deelnemers binnen. Het is een blij
weerzien met Renate, Thomas en Chiara. Nu hun nestje zo stilaan in orde
geraakt, hebben ze opnieuw wat meer tijd voor leukere dingen. Ook Marc
en Arie komen eens een kijkje nemen, hoewel Marc zijn knuffelbeer niet
als referentie zou willen opgeven als vlijtige leerling. Wie ook niet
meer weg te denken zijn: Annik met Ailine, ditmaal niet enkel door de
dochters vergezeld. Ook papa Yves is van de partij. Die mag trouwens mee
de wei in om te oefenen.
Zoals we hadden aangegeven in onze mailing, kozen we als thema "Ik en
mijn baas". De aanwezigen krijgen dan ook meteen te horen dat het vooral
de hondjes zullen zijn die vandaag zullen werken. Vanwege de kleine
groep moet de apporteer oefening wel wat bijgestuurd worden.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om een haag te vormen met de
aanwezige baasjes. Elke Hovawart had dan zijn voorwerp achter deze
menselijke hindernis moeten gaan zoeken. Alternatief? Het voorwerp doen
verdwijnen achter de tunnel. Elmo heeft vandaag dienst als demo-dog.
Helaas bakt hij er niet veel van. Dat wil echter niet zeggen dat zijn
baas er rouwig om is of zou zijn. Zijn baas kent de weg die zijn jongste
Hovawart telg al heeft afgelegd en blijft daarom bouwen aan het
wederzijdse vertrouwen. Hanna, Baiki en Chiara tonen hoe het moet.
Ailine en Arie zijn echte speelvogels maar werken ook naar behoren.
De volgende oefening, als je dat al zo mag omschrijven is "zoek de
baas". De opdracht: het baasje verdwijnt uit het zicht. Nadat deze op de
afgesproken plek verstopt zit, mag zijn Hovawart naar hem/haar op zoek.
Van Baiki en Hanna staan we niet verstomt dat zij dit goed doen: zij
hebben ervaring zat in speuren en voor hen is dit een leuk
tussendoortje. Hun baasjes zijn er echter niet minder gelukkig om. Aan
alle deelnemers kan je trouwens merken dat ze dit plezierig vinden. De
stralende glimlach spreekt voor zich. Wie wel opvalt, is Ailine: voor
een jonge hond weet ze het spoor van haar baas snel te vinden. Dat ze
naast het spoor loopt, heeft veeleer te maken met de wind. Arie heeft
weinig moeite om zijn baasje te vinden maar kan het dan niet laten om
deze wat te judassen door niet naar hem toe te stappen. Er zit daar toch
zo'n leuk teefje op hem te wachten! Elmo gaat eerst alle teefjes groeten
alvorens zich op pad te begeven. Zijn baas is maar wat gelukkig als hij
zijn lieve schelm om de hoek ziet verschijnen. En Chiara? Die had het
even extra moeilijk want haar twee baasjes bevonden zich in dezelfde
richting. Dat ze er dan toch in slaagt om dat verstopte baasje te
vinden, is zeker het vermelden waard.
Bij de volgende proef gaat eerder de lesgever in de fout. Het "volg de
baas" had tot doel om de Hovawartjes te doen inzien dat ze steeds hun
baasje in het oog moeten houden en volgen. Behalve voor Baiki met Franz
alsook Hanne en Suzy, gaat de oefening eigenlijk volledig de mist in.
Gelukkig wil er niemand om morren maar bij deze de verontschuldigingen
van jullie instructeur in wording.
Na de pauze mogen de Hovawartjes hun kunnen tonen op de Breitensport
toestellen. Bij de tweede doorgang lusten de meeste Hovi's er wel pap
van maar Schelmo vergeet wel eens te luisteren en mist zo de toegang tot
het volgende toestel. Een noodstop die zowel baas als hond bijna uit
evenwicht brengen is dan het gevolg.
Als afsluitertje mag iedereen zijn lieveling eens lekker naar zich toe
laten rennen. Gewoon oproepen... maar op lange afstand. Natuurlijk dat
we de afstand voor het jonge geweld wel wat inperken. Eindigen op een
positieve noot is steeds belangrijk.
Wij danken onze deelnemers voor hun komst en hopen hen ook de volgende
maal weer te mogen begroeten.
|
|