Langzaam valt de avond en kleurt de hemel rood.
Ik zie je terwijl je voor je uit zit te staren.
De natuur is mooi maar soms koud en kil en zonder mededogen.
Al hoor ik scherp, ruik ik goed, nooit voelde ik mijn moordenaar me bespringen.
Hij was plots in me en gaf zich niet meer gewonnen.
Al je pogingen om me nog te redden mochten niet baten.
Na een felle strijd moest ik de duimen leggen.

Ik weet hoeveel je om me gaf en van me hield.
Ik ben nu aan de zijde van mijn mama, dus ik ben hier niet alleen.
Daarom smeek ik je, maak van je hart geen moordkuil.
Je onvoorwaardelijke liefde mag niet verloren gaan!
Zoek daarom een waardige opvolger voor mij.
Voltooi met haar het werk waarvoor je met mij de kans niet meer kreeg.
In alles wat je doet zal ik steeds bij je blijven.
En als je straks met haar langs het strand gaat wandelen,
spits dan de oren, kijk goed om je heen.
Gedragen op de wind, fluistert de zee er door de branding mijn naam.
In de wolken zal je mijn snoet herkennen.
Mijn trouwe ogen zullen dan je hart verwarmen.

Bedankt mijn lieve baasjes voor het leven dat ik met jullie mocht delen.
Door mij kregen ook jullie echte vrienden.
Ook hun vriendschap is onvoorwaardelijk.
Geen twijfel dat ze zullen klaar staan om jullie te troosten,
maar ook om mee te genieten als jullie weer zullen lachen.

Voor eeuwig jullie lieve �white face�

Zanna